รวมชาติเวียดนาม

ตั้งแต่ยุคล่าอาณานิคมเป็นต้นมา เวียดนามต้องต่อสู้เรียกร้องอิสรภาพมาอย่างยาวนาน หลังจากตกอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสตั้งแต่ปี 2427

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นได้เข้ามายึดครองเวียดนามและปกครองมาจนสงครามจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของญี่ปุ่นในปี 2488 หลังจากนั้นฝรั่งเศสพยายามกลับเข้ามาปกครองเวียดนามอีก แต่ “โฮจิมินห์” ผู้นำขบวนการเวียดมินห์ได้ลุกขึ้นต่อต้านการปกครองของฝรั่งเศส โดยประกาศเอกราชต่อชาวเวียดนามนับล้าน ณ จัตุรัสบาดิ่ง กรุงฮานอย และสถาปนาสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนาม ในวันที่ 2 กันยายน 2488

หลังจากนั้นแผ่นดินเวียดนามก็ยังลุกโชนด้วยไฟสงครามจากการสู้รบกับฝรั่งเศสที่พยายามจะกลับเข้ามาปกครองเวียดนามอีกครั้ง สงครามในครั้งนั้นเรียกว่าสงครามอินโดจีนครั้งที่ 1 สุดท้ายเวียดนามก็เป็นฝ่ายชนะสงครามที่เดียนเบียนฟู ในเดือนพฤษภาคม 2497 และได้ทำข้อตกลงเจรจาสงบศึกโดยลงนามในสนธิสัญญาเจนีวา แบ่งเวียดนามออกเป็นสองส่วน คือ เวียดนามเหนือและเวียดนามใต้

ทว่าการเจรจาสงบศึกไม่ได้ทำให้สงครามในเวียดนามจบลง เพราะการปกครองของเวียดนามเหนือและเวียดนามใต้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เวียดนามเหนือเป็นสังคมนิยมในค่ายโลกคอมมิวนิสต์ ส่วนเวียดนามใต้เป็นประชาธิปไตยในค่ายโลกเสรี ซึ่ง ณ เวลานั้นตรงกับช่วงหลังเหตุการณ์สงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลง ทั้งโลกตกอยู่ในภาวะสงครามเย็น เกิดการขับเคี่ยวกันระหว่างค่ายโลกคอมมิวนิสต์กับค่ายโลกเสรี

เวียดนามเหนือภายใต้การนำของโฮจิมินห์ กับ เวียดนามใต้ที่ได้รับการสนับสนุนจากอเมริกาได้ทำสงครามกันขึ้นอีกครั้งในสงครามอินโดจีนครั้งที่ 2 สงครามครั้งนั้นยืดเยื้อยาวนานหลายสิบปี จนสุดท้ายเวียดนามเหนือเป็นฝ่ายชนะสงคราม และเข้ายึดกรุงไซง่อนในปี 2518

ต่อมาในวันที่ 2 กรกฎาคม 2519 ได้มีการประกาศรวมเวียดนามอย่างเป็นทางการ โดยใช้ชื่อว่า “สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม” มีธงชาติเป็นธงแดงดาวเหลือง และได้เปลี่ยนชื่อจาก “กรุงไซ่ง่อน” เป็น “โฮจิมินห์” ถือเป็นอันสิ้นสุดการต่อสู้เพื่อเรียกร้องเอกราชและรวมชาติเวียดนามที่ดำเนินมาตั้งแต่ยุคอาณานิคมฝรั่งเศสในครึ่งหลังศตวรรษที่ 19 จนกระทั่งถึงยุคสงครามเย็นในครั้งหลังศตวรรษที่ 20 นับเป็นเวลาเกือบ 100 ปี